همه چیز درباره بیماری آلزایمر/ علائم+ تشخیص+ درمان

آلزایمر چیست؟ علائم آلزایمر و درمان آن

به گزارش پایگاه خبری نگاه ایرانیان نیوز Ivna، آلزایمر، یک بیماری عصبی و شایع ترین نوع زوال عقل است. افراد مبتلا به این بیماری دارای پلاک های بتا آمیلوئید در مغز هستند. این بیماری که در مرحله اولیه تنها با فراموشی ساده خود را نشان می دهد، ممکن است تا جایی پیش برود که بیمار رویدادهای گذشته نزدیک را فراموش کند و با گذشت زمان نتواند اعضای خانواده و محیط نزدیک خود را بشناسد. در مراحل پیشرفته تر بیماری، بیماران در برآوردن نیازهای اولیه خود مشکل پیدا می کنند و نیاز به مراقبت پیدا می کنند.

آلزایمر چیست؟

آلزایمر یک نوع شایع از زوال عقل است، یک بیماری عصبی پیشرونده که باعث تخریب سلول های مغز می شود. در این بیماری که باعث کاهش عملکردهای فکری، حافظه و رفتاری می شود، علائم به تدریج با افزایش سن ظاهر می شود. ممکن است سالها طول بکشد تا بیماری به مراحل پیشرفته برسد. از آنجایی که این یک بیماری پیشرونده است، علائم اولیه آلزایمر معمولاً به صورت فراموش کردن رویدادهای اخیر دیده می شود، اما در عرض چند سال، افراد ممکن است در انجام فعالیت های روزانه خود به تنهایی دچار مشکل شوند. مهارت‌های اجتماعی، رفتارها و توانایی تفکر منطقی نیز در طول زمان تحت تأثیر قرار می‌گیرند. بیماران مبتلا به آلزایمر در مرحله پیشرفته اغلب توانایی گفتگو با یک فرد را از دست می دهند و در پاسخ به سؤالات پرسیده شده و رویدادهای اطراف خود دچار مشکل می شوند. اگرچه این بیماری بیشتر افراد 65 ساله و بالاتر را تحت تاثیر قرار می دهد، اما نمی توان آن را به عنوان یک بیماری در سنین بالا توصیف کرد، زیرا موارد جوان تر نیز اغلب با آن مواجه می شوند.

علائم آلزایمر چیست؟

بیماران آلزایمر معمولاً با ناراحتی از عملکرد ضعیف شناختی و رفتاری به کلینیک مراجعه می کنند. اگرچه علائم مرحله اولیه بیماری خفیف‌تر است، اما این یافته‌ها در بیماران با مراحل پیشرفته بیشتر است. علائم شروع آلزایمر معمولاً مشکلات جزئی حافظه است، اما فراموش کردن مکالمات و رویدادهای اخیر همچنین علائمی مانند ناتوانی در به خاطر سپردن نام افراد، اشیاء و مکان ها در بیماری پیشرفت کرده آلزایمر دیده می شود

 شایع ترین علائم آلزایمر با پیشرفت بیماری 

کم شدن آگاهی

مشکل در سازگاری با محیط

گم شدن در جاهایی که خوب می شناسد

مشکلات در مهارت های گفتاری و زبانی

ایجاد اختلالات شخصیتی مانند پرخاشگری

 ایجاد خواسته های غیرعادی از خانواده و دوستان و سوء ظن به محیط

توهمات 

انگیزه و عزت نفس پایین

مشکل در انجام فعالیت های روزانه بدون کمک

انکار وقایعی که فرد نمی تواند به خاطر بسپارد

اضطراب و افسردگی

علائم فوق معمولاً هنگام تشخیص بیماری برای اولین بار علائم رایجی هستند. با پیشرفت بیماری، شدت این علائم افزایش می‌یابد و به ابعاد بسیار پیشرفته‌تری می‌رسد، مانند ناتوانی بیمار در شناخت اعضای خانواده، فراموشی کامل گذشته نزدیک خود و حتی در شناخت خود. در این حالت، بیماران اغلب برای ادامه زندگی روزمره خود به یک مراقب نیاز دارند.

علل آلزایمر چیست؟

اگرچه آلزایمر یک بیماری است که سال ها موضوع تحقیقات علمی بوده است، اما هنوز علت بروز این بیماری مشخص نشده است. اما دلایل احتمالی که به عنوان یک عامل خطر در پیدایش بیماری در نظر گرفته می شود و به عبارت دیگر ممکن است در بروز بیماری نقش داشته باشد به شرح زیر است:

سن بالا

داشتن سابقه خانوادگی آلزایمر

داشتن سندرم داون

ضربه های سر گذشته

اختلال خواب

فعالیت بدنی ناکافی

چاقی

سیگار کشیدن یا قرار گرفتن مداوم در معرض دود سیگار

فشار خون بالا و کلسترول بالا

ابتلا به دیابت نوع 2 که به خوبی کنترل نشده است

رژیم غذایی ناکافی، نامتعادل و ناسالم

هنگامی که مطالعاتی که به بررسی بروز بیماری آلزایمر در دو جنس مختلف می پردازند، مشاهده می شود که بروز بیماری آلزایمر در جنسیت زن کمی بیشتر از جنس مذکر است. با این حال، احتمال ارتباط این وضعیت با میانگین امید به زندگی بالاتر در زنان مورد تاکید است. جدا از دلایل فوق که به عنوان عوامل خطر برای ایجاد بیماری در نظر گرفته می شود، پلاک های بتا آمیلوئیدی که در اطراف سلول های مغزی در حال مرگ دیده می شود، در معاینات بافت مغزی که بر روی بیماران آلزایمر انجام می شود، یافت می شود. مطالعات بر روی عواملی که می توانند باعث ایجاد این تشکیلات و مرگ سلول های مغزی در بیماران شوند، شعاع امیدی را برای تعیین علت دقیق بیماری در آینده فراهم می کند.

آلزایمر چگونه تشخیص داده می شود؟

هیچ آزمایش تشخیصی وجود ندارد که بتواند اطلاعات روشنی برای تشخیص بیماری آلزایمر ارائه دهد. بنابراین بسیاری از تست های تشخیصی پزشکی با هم در تشخیص بیماری مورد ارزیابی قرار می گیرند. بیمارانی که با علائم مرتبط با بیماری به مراکز درمانی مراجعه می کنند به کلینیک های مغز و اعصاب ارجاع داده می شوند. ابتدا شرح حال دقیقی از بیمار توسط متخصصین مغز و اعصاب گرفته می شود. در این مرحله ممکن است لازم باشد چند سوال از خانواده یا افراد نزدیک بیمار و همچنین بیمار پرسیده شود. پس از گرفتن تاریخچه پزشکی، اسکن های مختلفی برای اندازه گیری عملکردهای عصبی، تعادل، احساس، رفتار و حافظه انجام می شود. کاربردهایی مانند آزمایش خون، سونوگرافی، توموگرافی کامپیوتری (CT)، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MR) و تست‌های غربالگری شخصیت برای بررسی افسردگی نیز می‌تواند برای حمایت از تشخیص و رد احتمال وجود بیماری‌های مشابه استفاده شود. از آنجایی که بیماری آلزایمر می تواند علائم مشابهی را با برخی بیماری های ژنتیکی نشان دهد، ممکن است لازم باشد غربالگری ژن برای بررسی این بیماری ها انجام شود. علاوه بر این، اگرچه اسکن ژن می تواند برای بررسی ژنی به نام آپولیپوپروتئین ایی که ادعا می شود در ایجاد بیماری آلزایمر نقش دارد، استفاده شود، این روش یک روش غربالگری اثبات شده نیست. در نتیجه تمام این تست های تشخیصی، در صورت به دست آمدن یافته هایی که باعث افزایش شک ابتلا به بیماری آلزایمر می شود، پس از انجام تست های ارزیابی عملکردهای شناختی که به آن تست آلزایمر نیز می گویند، می توان تشخیص قطعی بیماری را توسط پزشک انجام داد. انجام می شوند.

آلزایمر چگونه درمان می شود؟

افرادی که علائم فوق را که نشان دهنده بیماری آلزایمر است تجربه می کنند، باید بدون اتلاف وقت به یک ارائه دهنده خدمات درمانی مراجعه کنند. در بیمارانی که در نتیجه ارزیابی هایی که باید توسط پزشک انجام شود، آلزایمر تشخیص داده می شود، روند درمان به صورت جداگانه با در نظر گرفتن سن بیمار، سطح پیشرفت بیماری و سایر بیماری های همراه برنامه ریزی می شود. هیچ درمان قطعی شناخته شده ای برای بیماری آلزایمر وجود ندارد. اما با برخی کاربردها می توان علائم ناشی از بیماری را در بیمار کاهش داد یا از بین برد و روند پیشرفت بیماری را کاهش داد. باید تمهیدات لازم در محیط خانه بیماران آلزایمر اندیشیده شود و برای پیشگیری از فراموشی و تسهیل در یادآوری به ویژه برای بیمارانی که مجبورند تنها زندگی کنند تدابیری اتخاذ شود. اینها می توانند یادداشت ها یا علائم قابل توجهی باشند که باید در قسمت های خاصی از خانه نصب شوند. درمان‌های روان‌پزشکی مانند درمان‌های تحریک شناختی که می‌توانند به صورت فردی یا جمعی اعمال شوند، می‌توانند به تقویت حافظه، حل مسئله و حفظ مهارت‌های زبانی کمک کنند. به منظور کاهش علائم بیماری و افزایش کیفیت زندگی، ممکن است استفاده از برخی داروها توسط پزشک توصیه شود. داروهای مهارکننده کولین استراز مانند دونپزیل، ریواستیگمین، تکمین و داروهایی مانند ممانتین از رایج ترین داروهای مورد استفاده برای این منظور هستند. این داروها ابزار مستقیم درمانی برای این بیماری نیستند، اما می توانند به عنوان بخشی از درمان علامتی در نظر گرفته شوند.

عوامل ژنتیکی در بیماری آلزایمر

در افرادی که سابقه خانوادگی آلزایمر دارند اما هنوز این بیماری تشخیص داده نشده است، نمی توان علت دقیق بیماری را شناخت، بنابراین فقط می توان اقداماتی را برای حذف عوامل خطر انجام داد. اینها اقداماتی مانند اجتناب از سیگار کشیدن، اتخاذ یک سبک زندگی فعال و تغذیه سالم هستند. علاوه بر این، این افراد باید از بیماری آلزایمر و علائم نشان دهنده این بیماری آگاه شوند. اگر شما یا یکی از نزدیکانتان علائم آلزایمر مانند مشکلات حافظه را مشاهده می‌کنید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید و معاینه و آزمایش‌های تشخیصی لازم را برای بررسی بیماری انجام دهید. در صورت تشخیص بیماری، می توانید با شروع هر چه سریعتر روند درمان، پیشرفت بیماری را به میزان قابل توجهی کاهش دهید.